Hij drukt zijn shagje strijdlustig uit in de overvolle asbak. “Wij wonen hier al vanaf het begin” zegt hij “en zij wonen hier nog geen jaar en delen nu al de lakens uit.”
Ik zak verder terug in de oude bank. De hond kruipt dichter naar mij toe. Ik werk de te sterke koffie naar binnen en vraag hem: “Vanaf het begin al?” “Dat is al heel wat jaren geleden.” “Klopt” blèrt hij te hard. “En nog nooit zulke mafkezen naast ons gehad als nu!” Nou.. daar is geen woord Chinees bij.

Toen ik net startte met buurtbemiddeling schrok ik wel van dit soort uitgesproken mensen.

En nu... nu is het wel mijn favoriete type, beetje kort door de bocht. Maar voor nu staat deze Jan nu nog mijlen ver van zijn buren Chantal en Floris.

We gaan altijd met z’n tweeën op pad en zo heb ik veel geleerd door der jaren heen van mijn collega’s. Wat ik vaak tegen kom als buurbemiddelaar is dat het gaat over geluid wat overlast brengt. Spelende kinderen, blaffende honden, het schuiven van stoelen of slaan van deuren. Ook is het hinderlijk als je de ruzie van de buren onderling steeds kan volgen.
Mensen vertellen soms dat er rond het huis, of in de tuin situaties ontstaan die gedoe opleveren. Een schutting die niet goed geplaatst staat of een tak die last in jouw tuin geeft, katten van de buren die in jouw tuin poepen of camera’s waarvan je het gevoel hebt dat tot in jouw woning kunnen filmen. En terwijl je dit leest, bedenk jezelf misschien wel een irritatie.

Het is leuk om een verschil te kunnen maken in zo’n situatie, onze inbreng brengt beweging.

Jan zijn irritatie over zijn buren was zo groot dat hij in mij een  medestander zocht. Maar zo werkt het niet bij mij, buurtbemiddelaars zijn namelijk onpartijdig, en bieden geen oplossingen aan. Nadat we Jan én zijn buren hadden gesproken, was de rust nog niet weergekeerd. Chantal en Floris noemden dingen als “lompe boer”, “hij is tegen verandering”, “zijn vrouw is wel aardig”, “vanaf het begin moppert hij al”, en “hij begint steeds weer over ‘het recht van overpad”
We spreken af om met z’n zessen in gesprek te gaan op neutraal terrein, dit keer bij Carrefour. De buurtbemiddelaars leidden het gesprek, en na een pittige start eindigen we milder. De buren stellen weer vragen aan elkaar en knikken zo nu en dan. Allebei een beetje naar elkaar toe bewegen geeft ruimte.

 
“Want als je alleen maar je gelijk wilt, sta je je eigen geluk in de weg”

Lijkt het jou ook leuk om op pad te gaan als bemiddelaar? Luisteren naar de verhalen en in gesprek te gaan? Informeer dan bij Carrefour.